Loslaten

Inleiding

Loslaten is een proces (1) dat heel weinig begrepen wordt. We dalen af tot de diepe kern van loslaten. Wat zien we? Wie of wat probeert vast te houden? Ons ego. Waarom? Omdat het dwaas is. Niet dom - helemaal niet - maar wel dwaas *.

Loslaten kan zowel fysiek als psychisch zijn. Je kunt een voorwerp loslaten, maar je kunt ook een gedachte loslaten. Beiden liggen dichter bij elkaar dan vaak wordt vermoed. In dit artikel gaat het om het psychische loslaten, tenzij uitdrukkelijk vermeld.

Loslaten is een moeilijk begrip, het vergt inzicht. Soms hoor je uitspraken als "je moet het loslaten". Moeten en loslaten is wel een onmogelijke combinatie. En daar zit precies het ganse probleem van loslaten.

We zitten vast - we zetten vast

Loslaten is passief, zonder actie. Dat beseffen we, maar hoe doe je dat?
Even stilstaan bij "hoe doe je dat?". We moeten iets doen, wat betekent actief zijn, om los te laten, om niets te doen, passief te zijn. Blijkbaar donderen we in een vicieuze cirkel. Hier kan je uren, dagen of eeuwen over nadenken, je komt er niet uit.
Via nadenken kom je er inderdaad niet uit. Waarom niet? Omdat het denken precies het probleem is. (2)

We belichten het even vanuit een andere hoek. Zoals in de inleiding reeds gezegd, staat psychisch vasthouden dichter bij fysiek vasthouden dan algemeen wordt aangenomen. Zo kan je een gedachte vasthouden.

Je kunt een stoel vasthouden, maar je kunt ook een gedachte vasthouden. Is het psychische - waaronder gedachten - dan materieel? Nee, dat is net een stap te ver (3). Maar het is wel iets. Van hogere waarden zoals liefde, vrede en schoonheid kan je niet zeggen dat het "iets" is. Het is niet iets. Van gedachten kan je dit wel zeggen. Doordat het iets is, kan je het vastgrijpen. Een materieel iets kan je fysisch vastrgrijpen, een psychisch iets - zoals een gedachte - kan je psychisch vastgrijpen.

Iets in ons grijpt de gedachte vast. Dit iets is het verstand, gekoppeld aan het ego, dat - via het denken - vastgrijpt.

Wat zijn nu de gevolgen van dit vasthouden? Het belangrijkste gevolg is dat het onbewuste en het collectieve zijn werk niet kan doen, namelijk naar een oplossing zoeken.

Dit is een behoorlijk complex gebeuren. Toch enige toelichting hierover.
Het denken, gekoppeld aan het ego houdt vast en wil vasthouden. Waarom? Omdat het ego alles onder controle wil hebben. Waarom? Omdat het ego een onechte constructie is, maar het weet dit niet. Het ego weet niet dat het niet echt is, en het kan het niet weten omdat het zich bevindt in een lagere energie, waar hoge kennis - nodig om voldoende inzicht te hebben - ontbreekt.
Let wel, er is niets fout met het ego. Het is wel fout wanneer het ego zichzelf uitgeeft als zijnde ik. Ik Ben. Het heel hoge Ik Ben heeft niets met ego en zelfs niets met lichaam te maken. Vanuit dit hoge bewustzijn kunnen we zien wat het ego is, waarvoor het nuttig is (om praktisch zaken uit het dagdagelijkse leven aan te pakken) en wat het niet is.

De uitweg is 'de inweg'

Via nadenken komen we er niet uit. Is er dan geen uitweg? Toch wel. Maar de uitweg ligt noch in fysieke domein, noch in het pscychische. Waar dan wel? In "het derde domein", Zijn, het spirituele, of hoe je het ook noemt.

Bij loslaten gebeurdt er wel wat in het hogere domein, daar is het actief.
Om dit toe te lichten een citaat van Meester Eckhart *:

Geloof me, moeilijker nog dan de ijver van de overgave,
is het stil en deemoedig wachten, 
als je geen houvast hebt voor wat je te doen staat; 
geen maatstaaf en geen richting hebt 
en afwacht of het zich aan jou kenbaar wil maken.
Uit: "Eeuwigheid en Stilte" * 

Het ego is ervan overtuigd: als je niets doet, gebeurt er niets. Uiteraard is het ego hiervan overtuigd, het heeft geen weet van een hoger domein, en in het materiële domein is het duidelijk zo: als je niets doet, gebeurt er niets. Vanuit de stilte komen oplossingen, oplossingen die helemaal niet bedacht kunnen worden. Om tot deze innerlijke stilte te komen is loslaten zo essentieel, stoppen met denken dan daalt "het probleem" vanzelf naar de diepte in ons, en er komt een oplossing terug (4).

Samengevat

Wat we mentaal, in gedachten, vasthouden kan niet doorstromen naar het onbewuste. Het wordt niet verstuurd, en komt er dan ook niet aan. Hierdoor kan het onbewuste er niets mee doen, want het is er niet.
Waarom houdt het mentale gedachten vast? Hier zit het ego achter. Het ego is slim, en soms ook sluw, maar vooral dwaas. Het kent het onbewuste totaal niet, en het heeft er dan ook geen benul van dat precies het onbewuste het probleem kan oplossen. Vanuit zijn eigen kortzichtige kijk doet het ego wat het moet doen. Kortzichtigheid, in het Oosten onwetendheid genoemd, is de kern van het probleem.

Loslaten
         Inleiding
         We zitten vast - we zetten vast
         De uitweg is 'de inweg'
         Samengevat