Without any fear

Zonder angst

Voor Kerst en nieuwjaar (2017) had ik een pakketje gemaakt
met o.a. deze beide afbeeldingen (1) en een nieuwjaarsbriefje * .

 

Angst verlamt. Wellicht hebben we ook in 2017 nog - af en toe, of mogelijks flink wat - met terreur te maken. De bedoeling van de terroristen is hun wil op te leggen en "een angstsamenleving" te creëren zoals zij die zien.
In een verder verleden hebben wij dit nog gehad, ik noemde het "de tandem kolonisatie - missionering" (2). Nu krijgen we iets gelijkaardigs, het bijhorende "sausje" is echter Islamitisch.

Hun beoogde regime is zo extreem dat zij dit zonder geweld niet kunnen bereiken. Zij gebruiken angst en terreur, dit onder het motto "wie terreur zaait zal angst oogsten".
Het is al vaker gezegd: meegaan in angst is meewerken met de terroristen.

Niet in angst gaan, hoe doe je dat? Je kunt erover nadenken, en heel lang over nadenken, maar via denken kom je er niet uit. Het is precies ons denken - in de ruime zin van het woord (3) - dat aan de basis ligt van angst.
Wat er nodig is, is vertrouwen (4), diep vertrouwen dat het wel goed komt (5).

'Het eigen ik schoonvegen'

Wanneer iedereen zijn eigen ik schoonveegt, 
dan is gans de samenleving zonder angst.

Dit is wat ik bij het maken van het - hogergenoemde - kaartje 'doorgekregen' * heb.

Hoe veeg je je eigen ik schoon? Door naar binnen te gaan. Hoe ga je naar binnen? Voor heel wat mensen is dit lang niet evident. De meeste mensen doen dit alleen wanneer ze ertoe gedwongen worden. Dit is wat nu aan de gang is: we staan voor de keuze, ofwel meegaan in de terreur en in - wat ik zou noemen "de anti-terreur" (6) - ofwel echt een andere weg inslaan. De "anti-terreur" vertaalt zich vooral in populisme; verbaal is het zowat even agressief als de terreur zelf.
Door in de strijd mee te gaan maak je er deel van uit, ook al sta je "aan de goede kant". Energetisch maakt het niet veel uit aan welke kant van de dualiteit je staat, je wordt naar beneden gezogen door veel met negatieve zaken bezig te zijn. Lijdzaam toekijken dan maar? Ook dit is een vorm van meegaan. Alleen in volle bewustzijn niet meegaan helpt, zo zie ik het toch.

Wat brengt terreur met zich mee? Terreur triggert iets diep in ons. Wat? Uiterlijke agressie triggert innerlijke agressie. Vanuit deze innerlijke agressie komt onder andere de roep om terug te slaan.
Hoe kan het dat "terugslaan" getriggerd wordt? Dit kan alleen omdat er diep in ons kwetsuren zijn. Deze innerlijke letsels willen geheeld worden. Niet gemakkelijk, maar het kan. We hoeven de last van innerlijke verwondingen niet eeuwig met ons mee te sleuren, we kunnen eraan werken. Dit kan vooral door er aandacht aan te besteden zonder in te grijpen. Wanneer het behoorlijk erg is, dan zal wellicht therapeutisch ingrijpen nodig zijn. Eens dit innerlijke - gedeeltelijk of volledig - gezuiverd is van agressie, komt er een ontlading, een last is van ons afgevallen. Dit is wat ik noem "het eigen ik schoonvegen". Dit is uiteraard moeilijk, maar naar mijn inzien is dit de hoofdtaak voor 2017 (7).

Het alternatief is dat de innerlijke kwetsuren alleen uiterlijk vertaald worden, vooral in stoere taal. Deze stoere taal lost niets op. Het camoufleert alleen wat er innerlijke zit. In 2017 staan we voor de keuze: ofwel naar binnen gaan ofwel meehuilen met de populisten. Er is een duidelijke tweedeling van de samenleving; dit is trouwens al lang voorspeld.
En, heel belangrijk, wie "zichzelf schoonveegt" krijgt - vanuit het Goddelijke, of hoe je het ook noemt - extra bescherming. Hiervan ben ik diep overtuigd. Iets gelijkaardigs staat in de Apocalyps *.
Wie hardnekkig verder gaat krijgt geen bescherming. En op termijn zullen de niet-beschermden elkaar uitmoorden, zoals nu reeds met de radicale Soennieten en de radicale Sjiieten het geval is.

Uiteraard is het ook voor de gematigde Islamieten zaak om niet mee te gaan met de terreur. Dit is aan de gang, meer en meer gaan de Islamieten zich distantiëren van terreur zoals IS (8).

Wat is angst?

Er is licht en er is duisternis. Zo leert ons de dualiteit van het denken. In werkelijkheid is dit niet zo. Laten we het eens over het fysieke licht hebben. Licht bestaat, je kunt het meten met een meettoestel. Duisternis bestaat niet, er bestaat geen toestel om duisternis te meten. Wat is duisternis? Het is een afwezigheid van licht. We geven een naam aan iets dat niet bestaat. Raar! Niet zo raar, het is een eigenschap van dualiteit.

Wat is angst? In wezen bestaat het ook niet. Het is een afwezigheid van vreugde. Dat dit heel wat teweegbrengt, vooral psychische stoornissen, is ongetwijfeld waar. Eigenlijk is het niet de angst die nare gevolgen met zich meebrengt, het is de afwezigheid van vreugde. Een bloem die nauwelijks of geen zon ziet zal zich ook niet ontwikkelen.
Alle angst heeft te maken met innerlijke vervuiling. Naarmate we ons innerlijke meer schoonvegen, leven meer in een leven zonder angst en in diepe vreugde. De uiterlijke wereld is hiermee niet veranderd, de terreur blijft doorgaan, maar het eigen leven is grondig anders.
Terreur roept nog steeds mededogen op, maar dit is iets anders dan medelijden. We kunnen er beter mee om, en het helpt de zaak vooruit.

Op zoek naar geluk

De diepe drijfveer van de mens is op zoek te gaan naar geluk. Er bestaat wel diep geluk en er is oppervlakkig geluk (9). Oppervlakkig geluk is bijvoorbeeld terugslaan. Dit geeft heel even een bevredigend gevoel, maar het heelt de innerlijke wonde - de agressie in ons - niet. Al snel is er een nieuwe triggering en wordt de wonde opnieuw opengereten. Op termijn lost dit niets op.
Alleen "het eigen ik schoonvegen" heelt de innerlijke wonden. Vreugde is de natuurlijke staat van de mens, maar allerhande "psychische troep" - waaronder innerlijke agressie - verhindert dit. Naarmate we meer opruimen worden we vreugdevoller.
De mysticus Meister Eckhart zegt:

 
Onze ziel groeit door vermindering, 
niet door vermeerdering.

Ook waar: het goede in ons triggert het goede in anderen.
Wanneer iedereen zijn innerlijke schoonveegt is gans de samenleving vrij van angst.

Without any fear
         Zonder angst
         'Het eigen ik schoonvegen'
         Wat is angst?
         Op zoek naar geluk