Terwijl ik dit schrijf ben ik in de wasserette, aan het wachten tot de was droog is. Weinig twijfel, dit is op de aarde.
Het idee van een artikel te schrijven rond "spreidstand tussen hemel en aarde?" was vorige nacht. Dit is al wat dichter bij "de hemel". Voor alle duidelijkheid, "de hemel" is een staat van bewustzijn, en niet ergens een plaats. Misschien is het - boeddhistische - woord Nirvana minder verwarrend.
Kunnen we in spreidstand staan tussen hemel en aarde? Eigenlijk is er weinig keuze, het "moet" wel. Wij hebben het Goddelijke - "de hemel" - in ons (1). Tevens staan we op de aarde, met o.a. de was en de plas. En de strijk niet te vergeten, maar eerst wachten tot de was droog is.
Een van mijn allereerste gezegden die ik geschreven (2) heb is dit:
Je kunt in de wolken leven
met je beide voeten op de grond,
maar dit alleen tijdens de mist.
(Tijdens de mist komen de wolken tot aan de grond. (3))
Dit zou ik nu niet meer schrijven, tenzij nu - op dit ogenblik - om terug te blikken. Een mens evolueert, gelukkig maar. Terloops, eens de 30 voorbij, gaan we erop achteruit wat onze fysiek betreft. "De aarde" gaat erop achteruit, ook al zijn er mensen die op hun zeventigste nog heel kwik zijn. Mentaal en spiritueel gaan we er - normaal gezien toch - op vooruit. Ons beetje hemel neemt toe. Toch even bij stilstaan... Tuuuut. De droogkast laat weten dat zij klaar is. (4)