Volledig scherm

Toelichting

Het blijkt een moeilijke tekst te zijn, vandaar deze toelichting.
Uiteraard zie je het zoals je wil.

De chocolade is duidelijk: oppervlakkigheid troef. En dan bedenken dat het in Amerika - de VS - nog flink wat erger is. Of dit in de VS voor Pasen zo is weet ik niet, maar zeker voor Kerst en nog veel meer voor Halloween, druipt de oppervlakkigheid ervan af. De oppervlakte van Pasen is blijkbaar chocolade (grapje). Grapje enerzijds, triest anderzijds.

Na deze "chocolade-inleiding" begint de tekst pas echt. Dit met de vragen: "Pasen, wie ben je?" en "Pasen, waar ben je?" en misschien had "Pasen, waarom ben je?" er ook nog bij gekund, maar dat is dan nog een laag dieper.

De vragen zijn gesteld. Aan wie? Ik, auteur, stel deze vragen aan iets in mij, in mijzelf. "Iets in mij": behoorlijk vaag, maar duidelijker kan ik het niet omschrijven. Aan, of via, mijn gidsen? Aan, of via, mijn engel (engelbewaarder)? Aan, of via, mijn onderbewuste? Voor mij doet dit er niet toe, als er maar antwoord komt. Wanneer komt er antwoord? Na het wachten, wachten, wachten, is er hoop op antwoord. Soms komt er ook geen antwoord.
Het is mijn overtuiging dat iedereen die vertrouwen heeft dat er antwoord kan komen dit kan, dergelijke vragen kan stellen. Hoe het antwoord komt, dat weet je niet, en dat is ook voor iedereen anders. Wie ervan overtuigd is dat dit niet kan, die krijgt gelijk: het kan - voor hem of haar - niet; onmogelijk. Dit heeft te maken met de werking van het onderbewuste. Het onderbewuste zorgt ervoor dat - vroeg of laat - je diepere overtuiging gerealiseerd wordt. Wanneer je overtuiging is "dit kan niet", ook dan wordt je overtuiging gerealiseerd, je overtuiging "het kan niet" wordt bewaarheid. Vaak wordt, volkomen ten onrechte, geredeneerd "het kan voor mij niet (omdat ik ervan overtuigd ben dat het niet kan), dus kan het voor niemand". Dit is een totaal foute redenering.
Nog dit: ons onderbewuste kan een oppervlakkige wens niet realiseren, dit enerzijds door de vluchtigheid van oppervlakkigheid, en anderzijds omdat oppervlakkigheid meestal voortdurend veranderd (en mogelijks zijn er nog andere redenen waarom oppervlakkigheid leidt tot resultaatloosheid).

We waren vertrokken bij de vraag "Pasen, wie ben je?". En er kwam antwoord. Dit met "Pasen, het feest van DE VERREZENE" en vooral met "STA OP, ik ben PASEN".
Nog even hernemen: de vraag was "Pasen, wie ben je?". De vraag is dus gesteld aan Pasen. Hoe dat kan en of het wel kan, daar ben ik niet mee bezig. Voor zover ik het zie hoeft je hier niet mee bezig te zijn. "Hierboven" - wie of wat dat dan ook is - is er een intelligentie die mij en mijn intelligentie ver overtreft. Dat is toch mijn diepe overtuiging.
Het gegeven dat er antwoord kwam duidt erop dat het kan. Dit antwoord is bij mij geen stem, het is een innerlijk weten. De vraag werd gesteld aan Pasen, en Pasen antwoord "... Ik ben PASEN". En wat brengt Pasen, wat is haar kernboodschap? "STA OP". Dit is de kern van Pasen, de verrijzenis.

Misschien nog even over de vraag "Pasen, waar ben je?". Pasen is niet alleen iets uit een ver verleden, de verrijzenis van Jezus, het is "hier en nu". De verrijzenis is er, maar dan wel alleen voor wie ervan overtuigd is dat ze minstens mogelijk is.

Met het schrijven van deze toelichting is het mij duidelijk geworden dat dit gedicht inderdaad niet zo eenvoudig is. De sleutel ligt bij de werking van het onderbewuste. Hoe werkt ons onderbewuste? Zo belangrijk, maar op school leren we dit niet, nog niet.