Een pleidooi voor vermoeidheidstaks op gsm

Gsm staat voor "Global System for Mobile Communications" * (mobiele telefoon). Het gsm-netwerk is een netwerk bestaande uit miljoenen zenders, die microgolven uitzenden. Er zijn de masten met zendantennes die uitzenden, en - niet te vergeten - er zijn de mobiele telefoons die ook uitzenden (1). Momenteel bezitten meer dan 70% van de mensen een microgolfzender (2).

Zijn microgolven schadelijk voor de gezondheid? Ja. Er is zeer duidelijk aangetoond dat microgolven in vrij hoge dosissen schadelijk zijn voor de gezondheid (3).

En microgolven in lagere dosissen? Hierover is naar mijn weten, anno oktober 2006, wetenschappelijk niets bewezen. Niets wil zeggen niets. Er is een sterk vermoeden dat ze schadelijk zijn, aangezien hoge dosissen schadelijk zijn en er niet bewezen is dat diezelfde stralen plots onder een bepaalde grens onschadelijk zouden zijn.
Voor iemand met gezond verstand is het duidelijk: microgolven zijn schadelijk, en dan zijn microgolven in lage dosissen dit ook tot bewijs van het tegendeel. M.a.w. het gezond verstand zegt dat de bewijslast ligt bij degenen die beweren dat diezelfde golven in lagere dosissen plots onschadelijk zijn. En waar is dat bewijs? Nergens!
Conclusie: microgolven zijn schadelijk. Het ganse gsm-netwerk is - tot bewijs van het tegendeel - dit ook.

Welke schade brengen microgolven aan? Ondermeer vermoeidheid.

Het gezond verstand zegt dat alle milieuschade moet vergoed worden. Concreet wil dit hier zeggen dat de gsm-operatoren alle kosten die gepaard gaan met vermoeidheid moeten terugbetalen. Het hoeft geen betoog dat dit voor België alleen al in de honderden miljoenen euro loopt. En het is eveneens duidelijk dat de gsm-operatoren deze zware milieukosten aan hun klanten zullen doorrekenen.
Een centrale vraag is: zijn de mensen gelukkiger met een gsm? Of anders gesteld: een gsm biedt meer welvaart, maar ook meer welzijn? In alle geval zijn er (tot het bewijs van het tegendeel) vele duizenden mensen die zware tol betalen.

Cruciaal in de ganse kwestie is, aangezien onbetwistbaar vaststaat dat microgolfstralen schadelijk zijn, dat de bewijslast voor het plotse onschadelijk zijn van gsm bij de gsm-operatoren ligt. Zolang dat niet bewijzen is moeten zij alle milieuschade betalen. Of anders gezegd: iedereen die last heeft van vermoeidheid heeft recht op schadevergoeding, wat zowel medische kosten zijn als inkomen (4).

Ieder normaal gezond mens is van het principe "de vervuiler betaalt". In dit geval gaat het over miljoenen euro.

De kern van de zaak is dat de huidige westerse mens geen gezond verstand meer heeft, of als hij of zij dat nog zou hebben, wordt het in alle geval nauwelijks gebruikt. Het gezond verstand zegt dat je iets dat mogelijks schadelijk is (voor jezelf, voor anderen, voor het milieu, voor Moeder Aarde, ... ) niet gebruikt (5).
Momenteel overheerst nog de vijand van het gezond verstand, met name winst.
Winst en verlies. Duizenden mensen verliezen ondermeer hun job omwille van hun vermoeidheid.