Bij een zware crisis zijn er twee kritieke punten,
en deze voelen identiek aan.

Bij een (persoonlijke) crisis zijn er twee kritieke punten.
Het gaat niet goed, en men glijdt af. Wanneer men tot een bepaald energieniveau afgedaald is, punt A op de figuur, dan bereikt men een kritiek punt.



In punt A voelt men zich helemaal niet goed. Bij een zware crisis kan dit gepaard gaan met zelfmoordneigingen. Men is in een zware, meestal ook zwaarmoedige, energie gewikkeld, en wat men ook doet, het lukt nauwelijks of niet. In de meeste gevallen is het beste helemaal niets doen, hoe moeilijk dit op zo een moment ook is, en "afwachten" tot het voorbij is. (1)

Eens dit punt - punt A - voorbij is, is er een soort berusting. Een gevolg hiervan is dat er veel minder emotionele betrokkenheid is, en het dan ook veel minder zwaar aanvoelt. Let wel, het gaat nog altijd niet goed, maar in feite is alles verschoven van bewust naar onderbewust, en heb je er minder last van. In feite bouw je, wat C. Jung * noemt, een schaduwenergie op. Uiteraard is dit niet positief, maar er is weinig of geen alternatief.
Eens je het diepste punt bereikt hebt, het laagste punt op de figuur, gaat het stilaan iets bergop. De kans is klein dat je je hiervan bewust bent. Stilaan ga je terug iets omhoog, hier ben je je meestal wel bewust van, ook al is dit vaag.

Op een bepaald ogenblik komt de verrassing, die en kan behoorlijk hard aankomen. Je komt namelijk in punt B. Dit kan een gevolg zijn van een of andere triggering. Punt B voelt identiek aan als punt A, en kan dus ook gepaard gaan met zelfmoordneigingen. In werkelijkheid is punt B - energetisch - verbonden met punt A. In feite stap je uit de onbewuste zone, terug het bewustzijn in. De hele situatie komt voor jouw (jouw bewustzijn) terug open en bloot voor u liggen. Dit kan behoorlijk confronterend zijn. Er is een gevoel van: "ik dacht toch dat het beter ging, en dat is niet zo." In feite is het wel zo, je gaat vanuit het dieptepunt terug omhoog, alleen voelt het helemaal niet zo aan. Emotioneel is er geen verschil tussen punt A en punt B. Je kan je rationeel (via uw verstand), en mogelijks ook mentaal, bewust zijn dat je uit het probleem aan het stappen bent. Hierbij kan deze figuur helpen, je bent niet meer in punt A, maar in punt B. Tijdens deze crisis, de crisis in punt B, hoef je helemaal niets te doen, maar ook hier is dit gemakkelijker gezegd dan gedaan.

Eenmaal je door de crisis in punt B bent, is er meestal het gevoel "er is nog veel werk, maar alles op zijn tijd". Inderdaad, er is nog wat werk, maar eens punt B voorbij is zijn de kritieke fasen voorbij, en dat is al heel wat.
Het werk dat nog te doen is, is eerst kracht opbouwen. Dit kan bijvoorbeeld door veel te wandelen en in de natuur te zijn. Forceer niets, alles heeft zijn eigen tempo.
Een volgende fase is helen (genezen). De tijd heelt, wordt wel eens gezegd, en dat is ook zo. Laat wat gebeurd is achter jou, en ga verder vooruit. Ondertussen hebt u al wat kracht opgebouwd, en voelt je je al iets sterker. Wat je wel moet doen, en weinig mensen blijken dit te weten, is voldoende water drinken. In uw lichaam zijn er namelijk afvalproducten die nu vrijkomen, en dienen afgevoerd te worden.

Crisissen kunnen heel hard aankomen, maar ze lossen iets op. Ze maken de mens sterker. En waneer we een stukje van het proces begrijpen, en tevens zien dat anderen dit ook meemaken, wordt het draaglijker. Weet dat - om het heel klassiek uit te drukken - na regen zonneschijn komt, of met mijn eigen woorden: je kunt niet oneindig diep vallen, de aarde is rond (2).

Bij heel diepe crisissen is het aangeraden om professionele hulp in te roepen.