Keuze zat

Mensen willen hoe langer hoe meer vrijheid. Dit kan onder meer - zo denkt men toch - door te zorgen voor een zeer ruim aanbod; hoe groter het aanbod, hoe meer keuzevrijheid.
Probeer eens volgend beeld voor uw ogen te houden: een heel brede, drukke baan tijdens het spitsuur. Er zijn vier vakken in de ene richting, een dikke streep in het midden, en vier vakken in de andere richting, en aan weerskanten nog een pechstrook. Hebt u het beeld voor u? Leg desnoods even deze tekst opzij tot u het beeld hebt.

U hebt het beeld. Nu even een kleine wijziging: dezelfde drukke straat, spitsuur, maar de verpot was leeg. Pech… er zijn geen lijnen getrokken. Ziet u het beeld voor u: één grote chaos, met ongevallen alom, geen doorkomen meer aan. En wat is er veranderd? Er is keuzevrijheid gelaten, men rijdt waar men wil.
De mens kan hoogstaande vrijheid niet aan. Daarom is de straat in rijstroken ingedeeld. Daarom is het jaar ingedeeld in seizoenen, is de dag ingedeeld in dag en nacht, is de week ingedeeld in weekdagen en weekend, en zo kunnen we doorgaan. Stel dat het steeds dag zou zijn, gans de natuur zou ontregeld zijn. De mens mag niet te veel vrijheid hebben, want dat kan hij of zij niet aan.