Extravert is de weg van het ego, introvert is de weg van de ziel extravert is sowieso begrensd introvert kent alleen de eigen grenzen die steeds verlegd kunnen worden
Onze Westerse samenleving is vrij extreem extravert, naar buiten gericht. Zo erg zelfs dat het woord extravert - wat de Westerse regel is - nauwelijks gebruikt wordt. De "uitzondering" - introvert - kennen we wel.
We staan zelden stil om ons even naar binnen te richten. De gevolgen zijn aanzienlijk, onze planeet staat op de rand van de afgrond. Dit is een rechtstreeks gevolg van voortdurend op de buitenwereld gericht te zijn.
Wanneer we ons af en toe naar binnen richten zijn we veel meer in harmonie; in harmonie met onszelf, met de wereld, met de natuur.
Wij kunnen nog heel veel leren aan de wijsheidsvolkeren, de zogenaamde primitieve volkeren. Zij hebben een goed evenwicht tussen naar binnen en naar buiten gericht zijn. Bij ons is dit evenwicht ver te zoeken.