Het tropisch regenwoud:
twee kortverhalen
Het tropische regenwoud wordt ook wel eens 'de long van de wereld'
genaamd. Ecologisch heeft dit woud een heel grote functie.
Even biologie opfrissen: onder invloed van licht kan (in een bio-chemisch
proces) bladgroen koolzuur omzetten, hierbij komt zuurstof vrij.
Daar een woud heel veel bladgroen (planten) omvat kan het ook heel
veel zuurstof produceren. Zuurstof is onmisbaar voor elke vorm van
leven; uitzonderingen bevestigen de regel, de mens behoort echter
niet tot deze uitzonderingen.
Zoals u wellicht weet bestaat echter nogal wat discussie over
het tropisch regenwoud: grote gebieden worden in brand gestoken
dit voornamelijk om er landbouwgrond van te maken. Even over
doordenken want het geheel zit vrij complex in elkaar: de Westerse
landen verpesten het milieu en kunnen best het zuiverend effect
van het tropisch regenwoud gebruiken. Deze landen zeggen dan ook:
"jullie vernietigen het ecologisch zo belangrijke woud". De betreffende
landen antwoorden: "jullie hebben zuivere lucht nodig,
goed die kunnen jullie bij ons krijgen, dit uiteraard tegen bepaalde
voorwaarden". "Nee" zegt het Westen "jullie hebben het
recht niet om het ecologisch evenwicht aan te tasten, wij moeten
deze zuivere lucht gratis krijgen, geen voorwaarden". De evenaarsstaten
antwoorden: "wanneer wij i.p.v. landbouwgewassen
zuivere lucht moeten aanmaken dan willen wij daarvoor vergoed
worden, onze landbouw die wij op die grond willen opzetten brengt
op, terwijl de zuivere lucht ons niets opbrengt. Wij hebben deze
extra hoeveelheid zuivere lucht niet nodig. De extra hoeveelheid
dat wij moeten aanmaken hebben jullie nodig, jullie moeten jullie
verpeste lucht recycleren, wij niet." En zo gaat de discussie
verder.
Het ziet er naar uit dat de rijke landen inderdaad gaan
toegeven. Dit is ook niet meer dan normaal, wij kunnen niet
verlangen dat de ontwikkelingslanden opdraaien voor de vuilnis die
wij zelf aanmaken.
Een ander aspect i.v.m. het tropisch regenwoud is de positie
van de Indianenstammen. Destijds leefden in gans het Amerikaanse
continent Indianen. Het ganse
continent, Noord- en Zuid-Amerika, was toen nog een geheel, het
Panama-kannaal was er nog niet. Ondertussen is veel gebeurd. Kort
geschetst: In Noord-Amerika zijn nagenoeg alle Indianen uitgeroeid,
daar hebben wij onze comboy-films aan over gehouden. Er
zijn nog Indianen o.a. in reservaten in de VS. In Midden- en
Zuid-Amerika zijn de Indianen en de inwijkelingen gedeeltelijk
samengesmolten, Guatemala bijvoorbeeld telt voor meer dan de helft
Indianen, de rest zijn gemengd Spaans en Indiaan.
In Zuid-Amerika, meerbepaald in het tropisch regenwoud, leven
nog Indianen in stammen, vaak totaal afgezonderd van andere beschavingen.
Deze stammen worden nu bedreigd door het massaal uitbaten van het
regenwoud. Zij hebben er eeuwenlang hun grond gehad,
en grond betekent nogal wat voor een Indiaan, nu zijn ze er plots
teveel. Wanneer niet gereageerd wordt dan zou dit wel eens fataal
kunnen worden voor deze culturen.
Het tropisch regenwoud:
zowel boomstammen
als Indianenstammen
worden er ontworteld.
(1)
Deze twee kortverhalen maken in feite deel uit van een groter
geheel. Het koloniale verleden, de enorme schuldenlast (hoofdzakelijk
Brazilië), de zware internationale druk (voornamelijk van het
IMF - Internationaal Monitair Fonds), het systematisch laag houden
van de grondstofprijzen, ze passen allemaal in dit groter geheel.
Het zou echter te ver leiden om hier uitvoerig op in te gaan.
(2)
(1)
Later werd het tekstje opgenomen in de bundel "Kort & krachtig" nr. 15 *
(2)
Hierbij spelen "econmische" belangen van multinationals
een hoofdrol.
Destijds heb ik op school geleerd: "economie dient ..." enz..
Het huidige gedrocht, wat ik nep-economie noem, dient uiteraard niet. *
|