Trefwoord: anti (Grieks)

anti (Grieks)

Een wereld van verschil

In het Nederlands betekent het woord "anti" tegenpool.
In het Grieks heeft het woord twee betekenissen, met name
1. tegenpool (zoals in het Nederlands)
2. in de plaats van.

Deze combinatie maakt een wereld van verschil uit. (1)

Licht en duisternis

We nemen het voorbeeld van licht en duisternis. Je kunt zeggen: duisternis is anti-licht.
1. Duisternis is de tegenpool van licht.
2. Anderzijds stelt duisternis zich in de plaats van licht. Is er geen licht dan neemt de duisternis over.

Heel opmerkelijk is dat licht bestaat, terwijl duisternis eigenlijk - in wezen - niet bestaat. Voor de uitleg houden we het bij het fysieke licht. Het fysieke licht kan je meten, het bestaat (2). Duisternis is een afwezigheid van licht. Duisternis bestaat niet, het is iets dat er niet is, niet iets, niets dus. Het is een afwezigheid van iets (van licht).
We geven een naam aan iets dat er niet is, iets dat niet bestaat. Raar. Waarom doen we dit? Ons denken kan alleen maar functioneren via dualiteit - tweeheid - of in "grijstinten" *. Met enkelvoudigheid - zoals licht - kan het niet overweg, totaal niet. Wat doet het? Het creëert een tegenpool en heeft er een naam aan. Licht en duisternis, warmte en koude, en zo zijn er nog heel wat. Deze tegenpool bestaat fysiek niet. Het is een creatie van het denken.

Psychisch

Op het fysieke niveau is het duidelijk: licht bestaat, duisternis bestaat niet. Is dit ook zo op het psychische vlak?
Dit zit moeilijk. Om hier enig inzicht in te hebben is het noodzakelijk om het volledige concept van denken, wat denken in wezen is, in zijn geheel te overzien.

Let wel: niet alle tegenstellingen zijn zo. Licht bestaat, duisternis niet. Maar boven en beneden bestaan - existentieel, in werkelijkheid - allebei niet. Het zijn relatieve begrippen (het ene t.o.v. het andere). Het ene heeft geen zin als het andere niet bestaat. Wat betekent boven als er geen beneden zou zijn?

Enkele voorbeelden

Hieronder een aantal voorbeelden van tegenstellingen waarbij het ene bestaat en het andere het (Griekse) anti is (zowel tegenpool als in de plaats van).

Niveau's dieper

Je kunt nog dieper gaan. Wat is bijvoorbeeld duisternis? Existentieel - wezenlijk - bestaat het niet. Maar toch is het "iets". Welke rol speelt ons denken hierin?

De kern van anti is dat in wezen alles één is. Deze eenheid gaat over naar complementariteit. Tot daar is nog alles in orde. Vervolgens komt ons denken om de hoek kijken. Het denken maakt er dualiteit van (zie denken *). Wanneer het denken zich nog verder doorzet gaan we over van dualiteit naar polariteit, een extreme vorm van dualiteit waarbij het ene tegenover het andere komt te staan. Nog een stap verder is dat het denken het oorspronkelijke - bijvoorbeeld licht - negeert en de tegenpool - duisternis - in de plaats zet. Dit is de kern van het Griekse woord anti.
De kern van het proces zelf is de dwaasheid van het ego dat verdeeldheid ziet waar in wezen alles één is. Het denken zal - in opdracht van het ego - een eigen identiteit creëren waar er eigenlijk geen is.
Nog dieper komen we in het mysterie van schepping en emanatie, het mysterie van Vader-Moeder-Kind (8).